De openbare ruimte als een tuin van ons samen!
Hoe mooi zou dat zijn? Iedereen samen eigenaar van alle openbare ruimtes?! Dat is natuurlijk al zo maar het voelt meestal niet zo. Je kunt het meteen zien als mensen zich geen mede-eigenaar voelen van een plek. Afval op de grond, rondslingerende winkelwagentjes of kapot straatmeubilair. In je eigen tuin doe je dat toch ook niet?
Een stad is geen stad zonder haar bewoners. Straten en pleinen zijn er voor de gebruikers. Door gebruikers zich mede-eigenaar te laten voelen bij een plek die ook van hun is gaat deze plek betekenis krijgen. De inrichting bepaalt voor een groot deel het gedrag van mensen. Gedrag is grotendeels (80%) voorspelbaar, dus beïnvloedbaar, dus inzetbaar als een middel.
Een leuk voorbeeld van hoe gedrag de inrichting van de openbare ruimte bepaald zijn “Olifantenpaadjes”, de innerlijke drang naar de kortste weg. Ontwerpers kunnen van alles verzinnen, de gebruiker is nóg creatiever en eigenwijzer!
Openbaar Beleven maakt plekken voor mensen. Gewoon, omdat dat het beste werkt en daarom een duurzaam effect heeft.